Veluwe Randmeer Mediagroep

Wie de naam ‘Johan Tanghe’ hoort in de regio weet bijna iedereen al direct wie je bedoelt. Na 25 jaar als uitvaartverzorger heeft hij al veel families bijgestaan bij het brengen van de laatste eer aan hun dierbaren. Herkenning is volgens Johan dan ook een belangrijk onderdeel, daarover later meer.

Drukke tijd
Het duurde even voordat Johan en ik een afspraak konden maken voor dit gesprek. Hij heeft geen invloed op zijn agenda en daarom begrijpelijk dat het even duurde. “Het is momenteel een drukke tijd”, zegt Johan. Een directe reden hiervoor is niet te geven.

Dankbaar werk
Johan is nu actief voor de organisatie ‘Uitvaartzorg Noord Veluwe’. Als ik vraag naar wat hij het mooiste vindt aan het werk, hoeft hij niet lang na te denken: “Het is dankbaar werk. Wij kunnen er zijn voor mensen in verdrietige omstandigheden. Mensen vinden het fijn dat ze iemand hebben die naar ze luistert.”

Ook verdrietig werk
Natuurlijk is er in zijn werk naast dankbaarheid ook veel verdriet. “Soms lig ik wel eens nachten wakker. Mensen overlijden soms onverwachts en dan zie je het verdriet en de vragen die men heeft. Dat trek ik mij dan wel aan, ik ben ook een gewoon mens.”

Wie denkt dat Johan hen meteen vergeet, heeft het mis. “Als ik over het paadje bij mensen wegloop en de auto instap is het niet dat ik denk: we regelen het wel even en over vijf dagen gaan we weer verder.” Het zegt iets over de mens achter Johan dat hij zo’n uitspraak doet. Toch is hij altijd professioneel: “Als we gaan meehuilen bij mensen aan tafel hebben ze niks aan ons.”

Op de vraag van mij wat de moeilijkste momenten zijn in zijn werk, wil hij – begrijpelijk – geen specifieke situaties noemen. “Als ik dat ga doen kunnen mensen zich erin herkennen, dat wil ik niet.” Toch is er wel één ding wat hij benoemt: “Het overlijden van kinderen blijft het moeilijkste. Voor zowel de familie als onszelf.”

Herkenbaarheid
Terug naar het thema herkenbaarheid. Dat is volgens Johan het ‘geheim’ van de uitvaartorganisatie. “Als ik hier op het dorp (Oldebroek red.) ben dan tikken mensen mij wel eens op de schouder om vragen te stellen. Het is fijn om een aanspreekpunt te kunnen zijn.”

Dat er letterlijk geen drempel is blijkt wel uit het voorbeeld dat hij ooit thuiskwam en er mensen aan de keukentafel zaten. “Mijn vrouw Neeltje had deze mensen toen binnengelaten, die kwamen net uit het ziekenhuis, waar net een dierbare was overleden. Zij dachten: we rijden gewoon meteen langs Johan.” Dit illustreert wel de toegankelijkheid, iedereen is welkom.

24/7 aan het werk
Eerlijk gezegd begin ik nog meer begrip op te brengen voor het vak uitvaartverzorger. Er komt nogal wat bij kijken en je maakt veel verdrietige dingen mee. Daarnaast ben je heel veel aan het werk: “Soms belt iemand op zondagmiddag net voor kerktijd, dan kan ik niet meer naar de kerk en ga ik naar deze mensen toe.” Ook blijft Johan dagelijks nauw in contact met de nabestaanden.

Anders dan vroeger
Toen Johan begon met zijn werk ging het er anders aan toe dan nu: “Het is een wereld van verschil met vroeger. Toen kwam er iemand in het ‘zwart’ (de uitvaartverzorger red.) binnen en die wist wel hoe het moest. Tegenwoordig hebben mensen veel meer voorbereid en ben je vooral adviserend en begeleidend. Dat is echt een goede ontwikkeling.”

Waar de rouwkaarten vroeger vooral wit waren met een zwarte rand, neemt Johan tegenwoordig een map mee met veel voorbeelden. Het afscheid is tegenwoordig dan ook persoonlijker geworden dan vroeger. Toch is er ook een andere kant: “Tegenwoordig moet soms alles passen in de agenda, vroeger stond de wereld echt even stil.” Johan zegt dit laatste overigens wel met enige voorzichtigheid en wil hiermee niet zeggen dat dit voor iedereen geldt.

Goed team
Johan wil nog wel graag benadrukken dat hij onderdeel maakt van een goed team: “Ik doe het niet alleen. Ik doe het met mijn vrouw Neeltje en zeker ook met mijn collega’s. Wij zijn net een ketting en ik ben slechts een schakel in het geheel. Als bijvoorbeeld de rouwauto er niet op tijd is, heb ik een probleem.”

Daarnaast vindt hij het fijn dat ze als collega’s er altijd voor elkaar zijn: “We bieden niet alleen praktische hulp, maar we zijn ook een luisterend oor voor elkaar.”

Meer dan een beroep
Het werk van Johan gaat wel echt verder dan slechts een beroep. Het maakt duidelijk hoe belangrijk de menselijke steun is in tijden van verdriet en verlies. Ik ben ervan overtuigd dat, met dit verhaal in het achterhoofd, velen in de regio blij zullen zijn met uitvaartverzorgers zoals Johan en zijn collega’s.